NONOTAK
Gisteren een performance van NONOTAK in het MU gezien. Twee mensen combineren live prachtige noise, af en toe bijna techno, met snelle projecties op een drie-dimensionale driehoek van gaasdoek. Een installatie van ongeveer drie meter hoog en breed. De kunstenaars produceren het geluid en de projecties met behulp van een mengpaneel en een laptop midden in de opstelling zelf. De muziek is hard, de projecties zijn snel en van fel licht. Mijn hart klopt steeds sneller mee op de doordringende beats. Opwindend! Ik heb geen idee hoe lang het duurt, want mijn aandacht verslapt geen moment. Nooit eerder zag ik licht en geluid zo perfect op elkaar afgestemd. Hoe zit dit wat betreft techniek in hemelsnaam in elkaar?
Maar wat mij compleet fascineert tijdens de performance zijn de schaduwen en de halve inkijk door het gaas. Jonge, haast frêle mensen met prachtige silhouetten. Stilstaand, kleine bewegingen en grote headbangs. Beeldschoon. Een modern schimmenspel, met levende wajangpoppen.
Energiek stap ik weer naar buiten, mijn zintuigen aan alle kanten overweldigd en gestreeld.
NONOTAK is een samenwerking tussen illustrator Noemi Schipfer en architect en musicus Takami Nakamoto. Iedere avond tijdens het GLOW lichtkunst festival geven ze om 21.00 een performance in het MU.
http://www.nonotak.com/_LATE-SPECULATION-1
